مطالب جالب و آموزنده

سه چیز مهم !

سه چیز را با احتیاط بردار : قدم, قلم, قسم

سه چیز را پاک نگهدار: جسم, لباس, خیال

از سه چیز خود را نگهدار: افسوس, فریاد, نفرین کردن

سه چیزرا بکار بگیر : عقل, همت, صبر

اما سه چیز را آلوده نکن : قلب, زبان, چشم

سه چیز را هیچگاه و هیچوقت فراموش نکن: خدا, مرگ, دوست خوب

---------------------

روزی مردی، عقربی را دید که درون آب دست و پا میزند،
او تصمیم گرفت عقرب را نجات دهد،
اما عقرب انگشت اورا نیش زد.
مرد باز هم سعی کرد تا عقرب را از آب بیرون بیاورد،
اما عقرب بار دیگر او را نیش زد.
رهگذری او را دید و پرسید:
برای چه عقربی را که نیش میزند نجات میدهی؟
مرد پاسخ داد: این طبیعت عقرب است که نیش بزند ولی طبیعت من این است که عشق بورزم.
--------------------

موضوع انشاء : خوشبختی !

___________ به نام خدا ___________

خوشبختــــــــی یعنــــی قلب پدرت بتــــپد ...!
___________ پایاטּ _______________

---------------------

کسی که سخنانش نه راست است و نه دروغ ، فیلسوف است. 

کسی که راست و دروغ برای او یکی است متملق و چاپلوس است. 

کسی که پول میگیرد تا دروغ بگوید دلال است. 

کسی که دروغ می گوید تا پول بگیرد گداست. 

کسی که پول می گیرد تا راست و دروغ را تشخیص دهد قاضی است. 

کسی که پول می گیرد تا گاهی راست را دروغ و دروغ را راست جلوه دهد وکیل است. 

کسی که جز راست چیزی نمی گوید بچه است. 

کسی که به خودش هم دروغ می گوید متکبر و خود پسند است. 

کسی که دروغ خودش را باور می کند ابله است. 

کسی که سخنان دروغش شیرین است شاعر است. 

کسی که اصلا دروغ نمی گوید مرده است. 

کسی که دروغ می گوید و قسم هم می خورد بازاری است. 

کسی که دروغ می گوید و خودش هم نمی فهمد پر حرف است. 

کسی که مردم سخنان دروغ او را راست می پندارند سیاستمدار است. 

کسی که مردم سخنان راست او را دروغ می پندارند و به او می خندند دیوانه است .

---------------------

نصف اشباهاتمان ناشی از این است که

وقتی باید فکر کنیم، احساس می کنیم

و وقتی که باید احساس کنیم، فکر می کنیم

---------------------

وقتی راه رفتن آموختی، دویدن بیاموز
و دویدن که آموختی ، پرواز را
---------------------
راه رفتن بیاموز، زیرا راه هایی که می روی جزیی از تو می شود و سرزمین هایی که می پیمایی بر مساحت تو اضافه می کند
---------------------
دویدن بیاموز ، چون هر چیز را که بخواهی دور است و هر قدر که زودباشی، دیر
---------------------
و پرواز را یاد بگیر نه برای اینکه از زمین جدا باشی، برای آن که به اندازه فاصله زمین تا آسمان گسترده شوی
---------------------
من راه رفتن را از یک سنگ آموختم ، دویدن را از یک کرم خاکی و پرواز را از یک درخت
---------------------
بادها از رفتن به من چیزی نگفتند، زیرا آنقدر در حرکت بودند که رفتن را نمی شناختند
---------------------
پلنگان، دویدن را یادم ندادند زیرا آنقدر دویده بودند که دویدن را از یاد برده بودند
---------------------
پرندگان نیز پرواز را به من نیاموختند، زیرا چنان در پرواز خود غرق بودند که آن را به فراموشی سپرده بودند
---------------------
اما سنگی که درد سکون را کشیده بود، رفتن را می شناخت
کرمی که در اشتیاق دویدن سوخته بود، دویدن را می فهمید
و درختی که پاهایش در گل بود، از پرواز بسیار می دانست
---------------------
آنها از حسرت به درد رسیده بودند و از درد به اشتیاق و از اشتیاق به معرفت
---------------------
و کمال معرفت آن است که
خودت را باور داشته باشی